Kategoria 1. Piwa jasne w stylu Mild Lager o zawartości alkoholu do 3,9% obj.
Piwa powinny być lekkie w charakterze (mało treściwe). Wysycenie dwutlenkiem węgla od średniego do wysokiego, delikatna goryczka chmielowa i stonowane chmielowe aromaty to główne cechy piwa w tej kategorii. Całkowity brak estrowości i diacetylu. Barwa jasno złota do ciemno złotej (4 – 12 EBC).
Kategoria 2. Piwa jasne w stylu Pils o ekstrakcie 11-12,90 Blg.
Piwa o barwie złotej, słomkowej do bursztynowej (6-14 EBC). Posiadają goryczkę chmielową wyrazistą (25-50 IBU) z subtelnym słodowym aromatem. Dopuszczalna lekka kwasowość. Zapach wyrazisty, chmielowy, bez owocowych estrów i diacetylu. Piana gęsta i trwała.
Kategoria 3. Piwa jasne w stylu European Lager o ekstrakcie 11-12,90 Blg.
Piwa o barwie słomkowej do jasnobursztynowej. Powinno posiadać stonowaną goryczkę chmielową (10-25 IBU) z lekko słodowym aromatem. Nie może posiadać nut karmelowych, estrowości owocowej i diacetylu. Piana zwarta i trwała.
Kategoria 4. Piwa jasne w stylu American Pils o ekstrakcie 10-140 Blg.
Nowofalowe piwo dolnej fermentacji. Może być bardziej zbliżony do czeskich lub do niemieckich piw dolnej fermentacji. Na ich tle wyróżnia się odmiennym profilem chmielowym pochodzącym najczęściej z nowofalowych odmian amerykańskich lub z regionu zachodniego Pacyfiku. Na pierwszym planie pojawiają się nuty chmieli – najczęściej owocowe, cytrusowe, kwiatowe lub żywiczne. Aromaty te powinny być na poziomie średnim do średnio wysokiego. Na drugim planie pojawia się słodowość na poziomie średnioniskim do średniego, o chlebowym lub zbożowym charakterze z najwyżej średnioniskimi nutami orzechów, herbatników lub miodu. Piana obfita, biała, zwarta i trwała. Nasycenie średnie do średniowysokiego.
Kategoria 5. Piwo w stylu Grodziskie.
Jasna barwa – od bladożółtej po jasnozłotą. Doskonała, wysoka klarowność. Zmętnienie jest cechą niepożądaną. Wysoka, bardzo trwała, obfita piana o białej barwie i drobnych pęcherzykach. Jasne, pszeniczne, polskie ale z nutą dymu dębowego w smaku i aromacie oraz obfitą, trwałą pianą. Lekkie, orzeźwiające i wysoko wysycone. W aromacie subtelny dym dębowy na poziomie od średnioniskiego do średniego. Cechą pierwszoplanową w smaku jest wędzoność dębowego dymu na poziomie od średnioniskiego do średniego; w smaku może przedstawiać się bardziej wyraziście aniżeli w aromacie. Nie powinna mieć jednak ostrego, szynkowego charakteru. Smaki chmielowe, przyprawowe, ziołowe, kwiatowe) na poziomie niskim. Goryczka pochodząca od chmielu, od średnioniskiej do średniowysokiej, krótka do średnio długiej. Zaleganie, ostrość bądź trawiasty charakter, rozgrzewająca alkoholowość, ściąganie czy wysuszanie są cechami niepożądanymi
Kategoria 6. Piwa jasne w stylu Marcowe o ekstrakcie 13-160 Blg.
Barwa bursztynowa do miedzianej (8 – 35 EBC). Piwa powinny posiadać zdecydowanie słodowy charakter (dopuszczalne nuty karmelu). Goryczka stonowana (18 ‐ 28 IBU). Zapach słodowy z aromatem herbatników, bez owocowych estrów i diacetylu. Wskazane subtelne nuty chmielowe. Piana zwarta i gęsta.
Kategoria 7. Piwa w stylu Koźlak o ekstrakcie powyżej 160 Blg.
Piwa o szerokim spektrum barwy (35 – 60 EBC). W smaku i aromacie silne nuty słodowe z pełnią smaku; aromat opiekanej skórki od chleba, nuty biszkoptowe, delikatnie karmelowe. Goryczka chmielowa stonowana (20 – 30 IBU). Zapach chmielowy i estrowość owocowa subtelna. Dopuszczalne bardzo niskie stężenie diacetylu. Piana zwarta i gęsta.
Kategoria 8. Piwa ciemne o ekstrakcie do 180 Blg.
Piwa o ciemne o barwie od średnio – do ciemnobrązowej (> 35 EBC). Winno posiadać zdecydowanie słodowy charakter. Goryczka subtelna do wyrazistej (16-30 IBU). W aromacie nuty karmelu, kawy, czekolady, toffi i palone. Dopuszczalny stonowany, chmielowy aromat. Brak owocowej estrowości i diacetylu.
Kategoria 9. Piwa ciemne w stylu Porter Bałtycki / Imperialny Porter Bałtycki o ekstrakcie powyżej 180 Blg.
Piwa o barwie głęboko rubinowej do czarnej (> 35 EBC). W zapachu dominuje karmel, lukrecja, kakao, czekolada z subtelnymi nutami słodu palonego/prażonego. Dopuszczalny niski charakter dymiony/wędzony. Mile widziane nuty chmielowo – kwiatowe. Aromat słodowy bez wyrazistej estrowości owocowej. Bez diacetylu i DMS. Goryczka stonowana do wyrazistej (20 – 50 IBU). Charakter rozgrzewający. Wysoki alkohol od 7,5 % obj.
Kategoria 10. Piwa aromatyzowane i smakowe.
Piwa dolnej fermentacji, na bazie Pilsa lub Lagera, powstałe z dodatkiem koncentratów, soków lub aromatów owocowych, ziołowych, miodowych i przyprawowych w celu wzbogacenia smaku finalnego produktu. Są rześkie z wyrazistymi nutami zapachowymi. Możliwy osad. Zawartość alkoholu od 1,0 % do 6,5 % obj.
Kategoria 11. Piwa w stylu Fruit Ale.
Wyraźnie owocowe piwo górnej fermentacji. Dodane owoce muszą stanowić kluczowy składnik smaku i aromatu piwa. Dopuszcza się dodatki całych owoców, pulpy, soku, miąższu, ekstraktu z owoców. Nie dopuszcza się dodatków aromatów i warzyw. Piwo orzeźwiające, pijalne, o średnim do wysokiego wysyceniu, może być maksymalnie średnio cierpkie od owoców. W przypadku wysokoodfermentowanych piw może pojawić się niskie rozgrzewanie alkoholowe. Zawartość alkoholu do 6,5% obj.
Kategoria 12. Piwa pszeniczne jasne w stylu Hefeweizen o ekstrakcie 11-140 Blg.
Barwa jasna do bursztynowej (6-18 EBC). Goryczka subtelna, wyrazista (10 – 20 IBU), lecz ukryta pod zdecydowanym aromatem estrowym (owoc/banan) i fenolowym (goździki, gałka muszkatołowa, cynamon). Możliwa niewielka kwasowość. Podwyższone wysycenie CO2 podkreśla jego niezwykłą rześkość. Charakterystyczny jest osad drożdżowy. Pienistość znacząca i trwała.
Kategoria 13. Piwa pszeniczne w stylu American Wheat o ekstrakcie 10-140 Blg.
Barwa słomkowa do jasnobursztynowej (nawet jasnopomarańczowej). Piwa mogą być warzone z zastosowaniem zarówno górnej jak i dolnej fermentacji. Chmielowa goryczka wyrazista z wyczuwalnym chmielowym aromatem (możliwe nuty cytrusowe, co jest konsekwencją użycia chmieli amerykańskich o cytrusowych aromatach. Nuty bananowe i goździkowe są niedopuszczalne. Charakterystyczny jest osad drożdżowy i zmętnienie. W charakterze zdecydowanie rześkie (podwyższone wysycenie CO2) i lekkie. Pienistość znacząca i trwała (nie dziurawa).
Kategoria 14. Piwa w stylu English IPA, American IPA, NZ IPA.
Posiadają barwę od jasnożółtej do miedzianej (8 – 25 EBC). Ekstrakt 13 – 180 Blg. Zazwyczaj klarowne. Goryczka chmielowa wyraźna, nie nachalna, niedominująca, utrzymująca się maksymalnie do kilkunastu sekund (piekąca lub ściągająca jest wadą). Bardzo pijalne, gładkie, kremowe. Dobrze zbalansowane pomiędzy słodowością a goryczką. Piwo nieco cięższe od klasycznej American Pale Ale i mniej aromatyczne. Przeważają nuty kwiatowe, żywiczne i tytoniowe – są one charakterystyczne dla angielskich chmieli. Możliwa estrowość owocowa. Wysycenie i pienistość niskie. Niski diacetyl.
Kategoria 15. Piwa w stylu American Pale Ale
Posiadają barwę od jasnozłotej do ciemno bursztynowej. Ekstrakt 11 – 150 Blg. Aromat umiarkowany do mocno chmielowego. Balans słodowo – chmielowy pożądany, bez posmaku karmelowego. Uwydatnione nuty cytrusowe. Dopuszczalna lekka trawiastość, lecz nie może dominować. Wygląd od klarownego do lekko mglistego. Piana zwarta, trwała, żółtobiała. Piwo dobrze wysycone, bardzo pijane, odświeżające. Wyczuwalny diacetyl jest wadą.
Kategoria 16. Piwa w stylu Summer Ale, Golden Ale.
W piwach tych barwa rozpoczyna się od złotego koloru po odcienie miedzi. Najistotniejszą dla nich jest chmielowa goryczka od umiarkowanej do bardzo intensywnej (15-50 IBU). Ekstrakt 9 – 130 Blg. Jej istotą jest silna intensywność, lecz pozostająca zaledwie do kilku minut po przełknięciu. Dominują aromaty chmielowe o kompleksowych i złożonych nutach cytrusów, perfum, żywicy, trawy, roślin, owoców. Aromaty owocowe, zarówno pochodzące z fermentacji, jak i z chmielenia na poziomie średnim. Mogą być również wyczuwalne na poziomie do umiarkowanego nuty słodowe i karmelowe. Możliwa podwyższona estrowość owocowa. Wysycenie i pienistość od średniego do średnio wysokiego. Możliwe zmętnienie od chmielenia na zimno.
Kategoria 17. Piwa w stylu Sour Ale o ekstrakcie 9-140 Blg.
Piwo lekkie, wytrawne, chmielowe i wyraźnie kwaśne. Barwa od bardzo jasnosłomkowej do miedzianej. Raczej klarowne, ale wersje chmielone na zimno mogą być lekko opalizujące. Obfita, ale zwykle nietrwała piana barwy od białej do écru. W aromacie owoce tropikalne, cytrusy, żywica. W tle może pojawić się aromat jogurtu lub kefiru. Mogą występować nuty słodowe, głównie zbożowe, czy ciasteczkowe, choć w ciemniejszych wersjach nawet delikatnie chlebowe, karmelowe. W smaku czysta kwaśność pochodząca od kwasu mlekowego oraz smak owocowy lub żywiczny pochodzący od chmieli. Kwaśność powinna być wyraźna, od umiarkowanej do średniowysokiej. Finisz wytrawny. Goryczka nieobecna lub bardzo delikatna. Występowanie aromatów kwasu octowego, diacetylu, aldehydu octowego i DMS jest wadą.
Kategoria 18. Piwa w stylu Stout o ekstrakcie 9,5-180 Blg.
W stoucie dominują nuty palone, a aromaty chmielowe znajdują się w tle. Aromaty kawowe, gorzkiej czekolady, palone od średnich do wysokich. Aromaty chmielowe pochodzące od chmieli niskie do średnich. Mogą pojawić się aromaty popiołowe, czy kojarzące się z węglem, jednak nie powinny przekraczać niskiego poziomu. Brak diacetylu. Niedopuszczalny jest aromat spalenizny. Smaki słodowe (kawowe, gorzkiej czekolady, palone) na poziomie od średniego do wysokiego. Dopuszczalna jest alkoholowość na średnio-niskim poziomie. Goryczka średnia do wysokiej, głównie chmielowa, uzupełniana przez gorycz wnoszoną przez palone słody. Barwa od ciemnobrązowej do czarnej, nieprzejrzyste. Obfita, trwała piana o barwie od kremowej do jasnobrązowej.
Kategoria 19. Piwa bezalkoholowe w stylu Pils / Lager o zawartości alkoholu do 0,5% obj.
Jasne, orzeźwiające piwo dolnej fermentacji. Niski do średnioniskiego łagodny aromat słodowy. Aromaty chmielowe nie występują w ogóle lub są obecne na poziomie niskim i mają ziołowy, korzenny lub kwiatowy charakter. Aromat uzupełniony jest najczęściej niskimi estrami jabłkowymi, gruszkowymi lub bananowymi. Profil fermentacyjny czysty, z dopuszczalnym niskim siarkowodorem lub niskim DMS. W smaku pojawia się niska do średnioniskiej chlebowa słodowość z możliwymi nutami tostowymi, kukurydzianymi, biszkoptowymi. Chmiel wyczuwalny na poziomie od braku do średnioniskiego, o charakterze korzennym, ziołowym lub kwiatowym. Alkohol niewyczuwalny. Brak dodatków owocowych.
Kategoria 20. Piwa bezalkoholowe z dodatkami o zawartości alkoholu do 0,5% obj.
Piwa dolnej lub górnej fermentacji. Jasne lub ciemne; słody i chmiele dowolne. Wysoka pijalność. Z dodatkiem owoców, soków, syropów lub aromatów. Pienistość od niskiej do średnio – wysokiej. Alkohol niewyczuwalny.
